Rouw is hard werken

Wat is rouw?

Rouw is geen ziekte of depressie, maar is een normaal onderdeel van wie je bent als (verder) gezond mens. Het is een emotionele reactie als gevolg van een verlies, dit kan zowel een levend verlies als een verlies na overlijden zijn. Het is een antwoord op een betekenisvol verlies.

 

Bij een verlies na overlijden mag je verwachten dat de intensiteit van het verdriet na verloop van tijd verder af zal nemen. Dit is in tegenstelling tot een levend verlies, waar de intensiteit van het verdriet van tijd tot tijd juist zal toenemen. Terugkerende periodes van verdriet en ontkenning zullen bij een levend verlies intenser zijn en gedurende het hele leven aanwezig zijn.

 

Het is daarentegen ook goed om je te beseffen dat geen rouwproces hetzelfde is. Wat voor de een geldt, hoeft voor een ander niet zo te zijn. Dit is zowel van toepassing op een levend verlies als een verlies na overlijden.

 

Rouw na een overlijden betekent veelal een emotionele aardbeving. Het kan je een gevoel geven alsof je letterlijk onder het puin ligt, waar je onder vandaan moet zien te komen om de brokstukken te lijmen. Hoe lang de periode van rouw is, is volledig afhankelijk van de persoon die de rouw doormaakt. Het is een verlies na overlijden. Het leven is geëindigd maar de relatie met de overledene blijft bestaan. Je mag verwachten dat de intensiteit van het verdriet na de eerste intense periode zal verminderen, maar het verdriet zal gedurende je leven blijven bestaan en kan op momenten zoals belangrijke mijlpalen ineens de kop opsteken.

 

Levend verlies is een proces van chronische rouw. Je kunt er immers niet overheen komen. Iedere keer weer loop je tegen de beperkingen aan die het verlies met zich meebrengt. Als je denkt de balans gevonden te hebben en het weer een tijdje goed gaat, gebeurt er iets waardoor het verlies weer naar de voorgrond wordt getrokken. De koorddanser is dan uit balans en moet weer evenwicht zien te vinden. Dit betekent dat het verdriet en de rouw om dit verlies ook niet ophouden. Soms zal het verdriet meer op de achtergrond zijn en soms meer prominent aanwezig. Gedurende het leven zal de intensiteit van het verdriet over dit verlies met golven komen en gaan.

 

 

Overleven

Rouw is overleven. Dit impliceert dat je zelf in actie moet komen, waarbij ondersteuning van de (sociale) omgeving wenselijk en noodzakelijk is. Rouw is en blijft echter een persoonlijke zaak waarin je zelf hard moet werken om weer in balans te komen.

Bij levend verlies geldt dit zowel voor degene met het verlies als de (naaste) omgeving.

 

 

Hard werken

Rouwen is hard werken en wanneer je je dit realiseert onderdruk je de bijbehorende gevoelens niet.

Neem je deze arbeid niet serieus of kun je dit (nog) niet bij jezelf toelaten, dan kun je er op een (veel) later moment in meer heftige vorm alsnog psychische of lichamelijke klachten door krijgen. Er is dan sprake van uitgestelde rouw.

 

Het harde werken na een verlies is het zoeken naar een nieuwe balans in het leven, zonder het verdriet dat bij het verlies hoort definitief los te moeten laten of vaarwel te hoeven zeggen.